Opnieuw en opnieuw

De John Frostbrug. Onlosmakelijk verbonden met mijn fotografie. Hier ontdekte ik wat Blue Hour is en ben er sinds de eerste keer in 2010 ettelijke malen geweest, met uitéénlopende camera's. Pas sinds 2013 ook de brug vanuit alle windrichtingen van dichtbij gefotografeerd.

Deze week was ik er weer twee keer. Maandagavond om te verkennen, want donderdagavond zouden we met Focel fotoclub onze seizoensafsluiting bekronen met Blue Hour fotografie rondom de John Frost. Verkennen omdat ze al de hele tijd met project ruimte voor de rivier aan de zuidover bezig zijn en om zeker te zijn dat alles bereikbaar was voor een groep fotografen.

Seizoensafsluiting Focel

Na eerst op het terras bij café Dudok verzameld te hebben, ik denk dat we met minimaal 20 fotografen waren, en een pintje gevat te hebben togen we rond 2130-2145 uur naar de prachtige brug. Die werkelijk een metamorfose ondergaat zodra de zon verder zakt en de verlichting aan gaat. Iedereen verspreidde zich en ben zelf  naar de zuidover gelopen, omdat ik persoonlijk vindt dat je vanaf die kant een mooier en completer beeld krijgt met Arnhem erin. Wat helaas wel jammer was is dat een tweetal leden ongelukkiger wijs hun camera lieten vallen (ik hoop géén ernstige schades)! Wat me achteraf reuze mee viel is dat we elkaar (althans vanuit mijn perspectief) niet in de weg liepen of zaten. 

Hoewel niet gepland vond ik toch nog een verrassend standpunt...... ik was wel eerder hier geweest maar had nog niet eerder deze opname gemaakt aan deze kant van de brug. Ook terug gelopen naar mijn vaste stekkie, waar inmiddels een vijftal Focel leden zich ook hadden opgesteld en genoten van het blauwe uur. Daar ook nog een paar opnames kunnen maken, vlak voordat ik helaas moest gaan om één van de kinderen op te halen die op kamp waren en niet konden slapen. Terugkijkend in mijn Lightroom archief constateer ik dat ik er voornamelijk in mei - september - oktober ben geweest bij de brug. Nu stond het water extreem laag waardoor er weer een nieuwe mogelijkheid ontstond, met voorgrond elementen.

Opnieuw

Zo zie je maar dat telkens opnieuw naar je plekje terug gaan zeker de moeite waard kan zijn. Ieder jaargetijde heeft zijn charme, ik besef me dat ik er nog nooit ben geweest in de winter en ook het licht en weersinvloeden een verschil maken. Of zoals gisteren, dat bijvoorbeeld de peilers niet verlicht waren, weer een compleet andere belichting en beeld geeft van de brug. Een ander voordeel van opnieuw en opnieuw je eigen lievelings fotoplekkie bezoeken is ook toch wel dat je gerichter en zorgvuldiger fotografeert, ik las een reactie van één van de fotoclubleden die schreef: "...het conflict met jezelf dat je iedere keer niet op de goede plaats stond." Ik herken dit wel, vaak wil je gewoon teveel in 1x en zeker als het je eerste keer is en je ook nog eens geniet van het mooie licht of moment.... gewoon denken, 'er komt altijd wel een tweede keer of zoals in mijn geval een 13e keer.........'

Onderstaand enkele foto's die ik maandag- en donderdagavond maakte...

//Dave